Wilhelm Reich (1897 – 1957) was een Oostenrijks-Amerikaanse arts, psychiater, seksuoloog, en psychoanalyticus en tevens een leerling van Freud. Hij was de eerste die de koppeling maakte tussen lichaam en geest. Hij wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van de lichaamsgerichte psychotherapie. Succesvolle stromingen zoals bio-energetica van Alexander Lowen en John Pierrakos, zijn uit zijn inzichten voortgekomen.

Lichaam en geest vormen volgens Reich’s theorie een eenheid. Emoties vormen de verbinding tussen lichaam en geest. Volgens Reich brengt iedere emotie een fysieke verandering teweeg. Ervaringen worden niet alleen opgeslagen in de herinnering van de geest, maar vooral ook in het lichaam.

Het lichaam heeft het vermogen te onderdrukken wat het te pijnlijk vindt om aanwezig te laten zijn. Het doet dat door contractie (reflexmatig samenknijpen) waardoor de vrije energiestroom in dat gedeelte geblokkeerd wordt. Wanneer de energie niet meer stroomt nemen wij het pijnlijke gevoel niet langer waar. De verschillende lichaamsdelen zijn daardoor niet meer met elkaar verbonden. De Reichiaanse methode legt deze blokkades bloot en ruimt ze op.  

Samengevat; Reichiaanse therapie is ademhaling in combinatie met het principe van pulseren, van expansie en contractie van energie, van lading en ontlading.