Ga je mee wandelen?
Deze foto is genomen in Soestduinen waar ik afgelopen vrijdag mocht wandelcoachen.
Ik was heel benieuwd hoe je een wandeling kunt combineren met lichaamsgericht coachen en dat blijkt juist heel goed samen te gaan. Veel mensen worden rustig van de natuur maar ook als dat bij jou juist niet het geval is dan zou je wandelcoaching kunnen inzetten om te onderzoeken wat het is dat jou onrustig maakt.
Ik vind het heel lastig om uit te leggen wat de meerwaarde is van buiten (lichaamsgericht) coachen en daarom wil ik jullie graag meenemen in mijn persoonlijke beleving;
Probeer je te verplaatsen naar deze mooie plek. Je hebt zojuist een klein kwartiertje door het bos gewandeld en dan kom je ineens hier uit. Iedereen zal een andere associatie hebben maar ik zie hier mogelijkheden.
Het eerste woord dat in mij opkomt is: RENNEN!!! Ik wil RENNEN!!!
Gelijk wil ik hier achteraan vertellen dat een ander hier juist de behoefte voelt om te gaan zitten in alle rust. In dat geval zouden wij daar dan gaan zitten om te onderzoeken wat deze rust voor effect heeft op het gemoed.
Wat is het eerste dat er in jou opkomt bij het zien van deze foto?
Om eerlijk te zijn ben ik bij vlagen sportief en niet een grote fan van hardlopen maar wat hier bij mij bovenkomt is gerelateerd aan mijn innerlijk kind. Het geeft mij een gevoel van vrijheid en plezier.
Ondertussen maakt mijn lichaam hier adrenaline aan. Deze adrenaline zorgt er voor dat mijn lichaam klaar is om tot actie over te gaan. Het zorgt er voor dat:
- Mijn hart sneller gaat kloppen
- Mijn bloed wordt sneller door mijn lichaam gepompt
- Er komt meer zuurstof en energie (glucose) naar mijn spieren dat er voor zorgt dat ik in staat ben om krachtiger en sneller te handelen
- Mijn hersenen gaan sneller en effectiever werken en mijn denkvermogen en alertheid verbeteren.
Een gezonde verwerking van deze lichamelijke processen zou zijn om toe te geven aan de behoefte en heel hard te gaan rennen waardoor mijn lichaam weer terug kan keren naar haar normale toestand. Ook denk ik aan het heerlijke gevoel dat ik zou ervaren bij het ongegeneerd, armen wijd, misschien zelfs gillend, rondrennen. Ik moet erg lachen als ik dit opschrijf. Zo zie je maar hoe sterk het in ons DNA gebakken zit om je niet afwijkend te gedragen.. doe vooral niet te gek J
Tijdens deze wandeling kan ik onderzoeken wat er voor zorgt dat ik NIET ga rennen terwijl mijn lichaam dat duidelijk wel wil.
- Gêne staat, denk ik, met stip op nummer 1
- Controle verlies
- Minder positieve gedachtes als; straks val ik, wordt ik vies of ik heb daar totaal geen conditie voor.
Deze 3 punten schoten mij zo te binnen en maakten dat ik niet ging rennen.
Tijdens een wandelcoaching sessie zouden wij verder kunnen ingaan op deze 3 punten want als ik eerlijk ben maakt mij ook best verdrietig dat ik mij als volwassenen niet meer vrij genoeg voel om toe te geven aan gezonde impulsen als deze. Ook kun jij je afvragen of dit op andere momenten in jouw leven ook gebeurt bijvoorbeeld op je werk of in relaties met anderen.
Ik zou iedereen willen aanraden om te gaan rennen als dat goed voelt maar vergeef het jezelf als je dat niet gelijk (of misschien wel nooit) durft. Wees je bewust van jouw remmingen en zoek jouw grenzen.
Alleen al het besef kan heel veel veranderen in jouw leven en ik help je graag bij dit proces.
Tot slot; dit plaatje heeft ook zand, en er is ruimte om heel hard te rennen. Als ik hier zou staan voor deze vlakte dan voel ik totaal geen behoefte om te gaan rennen;
- De zandvlakte lijkt oneindig en mist voor mij een doel
- Het is eentonig en overal waar je kijkt zie je het zelfde
- Er zijn geen bomen voor beschutting en om te schuilen
- Maar vooral mis ik het “zonnige warme” gevoel van een plek die aantrekking heeft op leven
Het is goed mogelijk dat deze foto jou juist heel blij maakt en “carte blanche” symboliseert..
Wat doet deze vlakte met jou?
Wil je onderzoeken hoe wandelcoaching jou zou kunnen helpen bij de uitdagingen in jouw leven neem dan vrijblijvend contact met mij op.