“Leren loslaten van het doel in lichaamsgerichte (trauma)therapie was voor mij ook even wennen”
.. en daarmee bedoel ik soms zelfs letterlijk het startdoel (probleem A) de klacht waar een cliënt mee komt.
Maar in mijn praktijk loopt het nou eenmaal zelden zoals gepland. Gelukkig maar, want juist dát is de kracht van lichaamswerk. Geen sessie is hetzelfde, geen traject loopt rechttoe rechtaan, en ik mag werken met een hele kist vol creatieve tools.
In het begin voelde ik me daar soms wat onzeker over. Niet over de methoden, die staan als een huis, maar wel over het idee dat we soms halverwege van koers veranderen. We zijn dan niet de weg kwijt maar het lichaam heeft iets anders te vertellen. Stress, angst en pijn blijken vaak het topje van de ijsberg. Onderweg stuiten we op spanningen of emoties die harder om aandacht roepen, en dan besluiten we (in overleg natuurlijk): “Oké, nieuw plan!”
En het mooie is, het werkt! Het lichaam wijst feilloos de weg naar wat écht belangrijk is voor herstel. We maken ruimte, laten los, ademen diep (soms zuchten we ook gewoon hard), en langzaam komt de balans terug.
Soms concluderen we tijdens de evaluatie: “Oh ja, probleem A… die is er eigenlijk nog, maar who cares?” Want het blijkt gewoon niet meer zo relevant. Het leven voelt al lichter, vrijer en fijner.
Mijn grootste les?
Het startdoel hoeft niet het eindstation te zijn. Als iemand zich weer goed voelt, dan is dát de winst!
Het is daarom dat ik vaak zeg (met dank aan #omdenken): “Zoals verwacht liep alles weer helemaal anders vandaag.” En precies daarom houd ik zó van mijn werk.
Zit jij niet helemaal lekker in je vel?
Misschien is het tijd voor een frisse blik en een andere route. Ik help je graag ontdekken wat voor jóu werkt.
Reactie plaatsen
Reacties